Kâbe'de namaz kılarken Peygamber Efendimiz'e (s.a.v.) yapılan saygısızlık, o an edilen beddualar ve sonrasında yaşananlar yeniden gündeme geldi. Özellikle Bedir'de yaşanan akıbet, bu olayın ne kadar önemli sonuçlar doğurduğunu gözler önüne seriyor. Sosyal medyada büyük yankı uyandıran bu olay, "Bedir'de gerçekleşen dua" ve "Peygamberimize yapılan eziyetler" başlıklarıyla sıkça araştırılıyor.

Kâbe'de Utanç Verici Anlar: Deve İşkemesi Olayı

Abdullah bin Mesʻûd'un (r.a.) naklettiği hadiseye göre, Ebû Cehil ve arkadaşları, Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Kâbe'nin yanında namaz kılarken büyük bir saygısızlıkta bulundular. Ebû Cehil'in kışkırtmasıyla Ukbe bin Ebû Muayt, Peygamberimiz secdedeyken üzerine deve işkembesi bıraktı. O an çevrede bulunanlar kahkahalarla bu çirkin olaya güldüler. Abdullah bin Mesʻûd (r.a.),o anki çaresizliğini ve müdahale edemeyişini üzüntüyle anlatıyor. Rivayete göre Resûlullah (s.a.v.) secdeden hemen kalkamadı.

Bu olayın yaşandığı anlar, İslam tarihinde derin bir üzüntüyle hatırlanır. Müşriklerin Peygamber Efendimiz'e (s.a.v.) karşı sergilediği bu acımasız tavır, o dönemin zorlu şartlarını ve müslümanların yaşadığı sıkıntıları gözler önüne serer.

Hz. Fâtıma'nın Cesur Müdahalesi

O sırada henüz küçük bir kız çocuğu olan Hz. Fâtıma (r.anhâ),babasının bu zor durumuna kayıtsız kalamadı. Hemen Peygamberimizin yanına koşarak sırtına bırakılan pislikleri temizledi. Bu cesur ve anlamlı hareketiyle, o yaşta bile ne kadar güçlü bir imana ve şefkate sahip olduğunu gösterdi. Olayı gerçekleştirenlere karşı sert sözler söyledi; fakat müşriklerden herhangi bir karşılık alamadı.

Bedduanın Korkunç Akıbeti

Namazını tamamlayan Resûlullah Efendimiz (s.a.v.),ellerini açarak Kâbe'ye yöneldi ve ismen saydığı yedi kişi için üç kez beddua etti: "Allâhım! Kureyş’i sana havale ediyorum". Bu beddua, o an orada bulunanlar üzerinde büyük bir korku yarattı. Olayı aktaran Abdullah bin Mesʻûd (r.a.) şu ifadeyi kullanıyor: “Bu beldede yapılan duanın muhakkak kabul edileceğini biliyorlardı. Korkuya kapıldılar.”

Rivayetin devamında Abdullah bin Mesʻûd (r.a.) şu ifadeleri naklediyor: “Resûlullah’ın adlarını saydığı bu kimselerin hemen hepsinin Bedir günü öldürüldüklerini gördüm. Güneş altında değişmiş haldeydiler; sonra Bedir kuyusuna atıldılar.” Bu olay, Allah'ın adaletinin tecelli ettiğinin ve Peygamber Efendimiz'e yapılan saygısızlığın cezasız kalmadığının açık bir göstergesi olarak kabul edilir.

• Ebû Cehil
• Ukbe bin Ebû Muayt
• Diğer Kureyş ileri gelenleri

Bu olay, Peygamber Efendimiz'e (s.a.v.) yapılan saygısızlığın ne denli büyük sonuçlar doğurabileceğini ve Allah'ın adaletinin nasıl tecelli ettiğini gösteren önemli bir örnektir. Bedir Savaşı'nda yaşananlar, bu bedduanın ne kadar etkili olduğunu açıkça ortaya koymaktadır.